Wskazania:

• porażenia i niedowłady mięśni,

• spastyczne napięcie mięśniowe,

• nieutrwalone ograniczenia ruchomości w stawach,

• zaburzenia odżywiania tkanek miękkich (mięśnie, więzadła, chrząstki stawowe, etc.)

• zachowanie zakresu ruchu, elastyczności i długości tkanek miękkich w obrębie stawu,

• poprawa odżywienia tkanek,

• poprawa krążenia,

• zapobieganie obrzękom i odleżynom,

• oddziaływanie na ośrodkowy układ nerwowy - zachowanie "pamięci ruchowej".

Wskazania:

• stany po chirurgicznych zabiegach rekonstrukcyjnych w narządzie ruchu;

• choroby reumatoidalne;

• unieruchomienie kończyn za pomocą wyciągów redresyjnych;

• stany po atrofii tkankowej;

• demineralizacja kości.

• przeciwbólowe;

• zwiększa zakres ruchomości;

• poprawa odżywienia tkanek;

Ćwiczenia przeznaczone dla osób, których siła mięśniowa w kończynie zajętej procesem chorobowym jest niewystarczająca do wykonania nią samodzielnego ruchu. Pacjent "ćwiczy kończynę chorą przy pomocy kończyny zdrowej". Pozwala to na samodzielne ćwiczenia pomiędzy wizytami fizjoterapeuty istotnie skracając czas rehabilitacji.

Wskazania:

• poprawa odżywienia tkanek;

• utrzymanie zakresów ruchów z stawach (częściowo);

• zapobieganie zmianom wynikającym z bezruchu.

Ćwiczenia polegają na czynnym wykonywaniu przez pacjenta ruchu w płaszczyźnie horyzontalnej (równolegle do podłoża). Poruszana część ciała w trakcie ćwiczeń spoczywa na ręce terapeuty.

Wskazania:

• poprawa wskaźników siły mięśniowej;

• likwidacja "miękkich" ograniczeń ruchu w stawach;

• zmniejszenie dolegliwości bólowych w trakcie ruchu;

Wskazania:

• utrzymanie bądź poprawa ruchomości stawów;

• kształtowanie koordynacji ruchowej;

• utrzymanie siły mięśniowej w osłabionych grupach mięśniowych;

• likwidacja wzmożonego spoczynkowego napięcia mięśni powstałego wskutek zmęczenia ćwiczeniami albo w efekcie obawy przed pojawieniem się bólu;

• uzyskanie poprawy koordynacji nerwowo-mięśniowej;

• uruchomienie działań wspomagających pompę mięśniową.

Wskazania:

• wzmocnienie siły mięśniowej;

• opóźnianie procesów wywołujących osłabienie mięśni;

• uzyskanie kompensacyjnych (zastępczych) przerostów siły w nie objętych procesem chorobowym grupach mięśni;

• uzyskane "przerzutów" napięć mięśniowych do części ciała znajdujących się czasowo w unieruchomieniu;

• pobudzenie reprezentacji ćwiczonych ruchów w odpowiednich polach projekcyjnych kory mózgowej;

• poprawa wytrzymałości mięśniowej;

• poprawa samopoczucia.

Cele:

• uzyskanie pełnej biernej ruchomości w ćwiczonym stawie;

• poprawa ruchomości w możliwym do wyćwiczenia zakresie.

• likwidacja ograniczeń ruchów w stawach;

Ćwiczenia polegają na wykonywaniu specyficznej kombinacji skurczów izometrycznych i rozluźnień mięśni. Pozwalają one na niemal bezbolesną likwidację przykurczów pochodzenia mięśniowego.

Technika bazująca na funkcjonalnych powiązaniach aktywności mięśni. Umożliwia uzyskanie efektu ćwiczenia mięśnia unieruchomionego (np. opatrunkiem gipsowym) poprzez ćwiczenie mięśni "zdrowych".

• Ćwiczenia oddychania różnymi torami.

• Nauka koordynacji oddechy z podejmowanymi wysiłkami.

• Nauka odkrztuszania.

Dzięki zastosowaniu ćwiczeń relaksacyjnych można wpływać na cały organizm:

Układ mięśniowy:

• uzyskanie rozluźnienia grup mięśniowych, mogących być źródłem dolegliwości bólowych (głownie w odcinku szyjnym kręgosłupa).

• pozwalają na zmniejszenie ciśnienia krwi oraz zwolnienie akcji serca (przydatne u pacjentów z nadciśnieniem, chorobą niedokrwienną serca, po zawałach serca).

• pomagają w likwidowaniu uczucia duszności.

Ćwiczenia dostosowane do możliwości i potrzeb pacjenta. Dotyczą między innymi:

• zmiany pozycji ciała w łóżku;

• bezpieczne wstawanie, siadanie, przemieszczanie się w obrębie domu, schodów, po nierównym terenie;

• samoobsługa w kuchni - przygotowywanie, spożywanie posiłków;

• samoobsługa w obrębie łazienki, toalety.

Nauka chodzenia pozwala na wypracowanie prawidłowego chodu w zmienionych przez chorobę bądź uraz warunkach. Dzięki tym ćwiczeniom zostaje przywrócony prawidłowy wzorzec chodu stanowiący profilaktykę przed przeciążaniem kończyn w trakcie chodu oraz upadkami. Najprostszym podziałem dla tej grupy ćwiczeń jest uwzględnienie stosowanych przez pacjenta pomocy ortopedycznych:

• chód z balkonikiem;

• chód o kulach;

• chód o jednej kuli;

• chód z laską;

• chód bez pomocy.

Ćwiczenia priopriocepcji umożliwiają poprawę czucia głębokiego, a co za tym idzie lepszą kontrolę ruchu w stawach. Jest to bardzo ważny czynnik przywracania fizjologicznego, bezbolesnego ruchu w stawach po urazach oraz zabiegach w obrębie stawów.

Ćwiczenia indywidualne z pacjentem 40zł / 35 min.

Cena: 40 zł